Een vraag om STEUN
Hoe moet het verder,
Als plots de kracht je ontglipt,
Daar je weer eens word getoond,
Dat enkel jij behoort,
bij diegenen die met inzet kunnen leiden,
die leiding,
die alles in banen doet glijden,
die leiding,
waarop een leven kan gedijen,
hoe vaak is dit handelen mij al verweten,
door hen die niet beter weten,
waarom,
dien ik toch steeds die kar voor anderen te trekken,
en blijven zij het verrekken,
om in te zien,
dat zij,
waarvan zij zogezegd houden,
dit niet kunnen volhouden,
en de kracht zo uit hen trekken,
want geen mens,
hoe sterk hij of zij ook in zijn schoenen staat,
kan zo blijvend overeind weten te staan,
eens is dat gedaan,
ik had nog zoveel plannen, zoveel dromen,
mee door anderen zullen zij er nooit komen,
daar zij hun deel niet blijven doen,
dien ik te veel stappen te doen,
waar blijft voor mij de Steun,
ik ben moe,
en het trekken beu,
zeg ik nu dan mijn toekomst adieu,
ik heb lang genoeg men schouders gezet,
anderen zijn nu voor zichzelf aan zet,
zij zullen nu dienen te tonen,
wat houden van,
inhoudelijk betekent,
de warme kracht die mij zolang steunde,
die in mij,
en alles opvuurde,
gaat nu te rusten,
noem het berusten,
in de onwetendheid van hen,
van vele die ik ken,
gedaan dus het trekken van de kar,
‘k weet nu niet meer wat de toekomst brengen zal,
’t maakt ook niet echt meer uit,
ik zie niet meer vooruit,
dat was eens mijn enige doel,
zo heb ik het ook steeds gevoeld,
dit streven hield mij recht,
‘k doe afstand nu van dit geboorterecht,
laat HIJ,
die sterker is dan ik
nu zorgen voor hen en mij,
zodat ook ik kan in totaliteit Zijn,
ontheven van de taken,
die anderen verzaken,
ik trek vanaf nu niet meer de rij,
er is niet meer wij,
dat is er ook nooit geweest,
’t was meer ik en zij,
laat ieder nu maar komen in zen eigen kracht,
het is niet meer in mijn macht,
te trekken en te steunen,
’t heeft enkel gemaakt dat ik kon treuren,
om alles wat zo mooi kon zijn,
zo heel intens, zo fijn,
‘k weet nu velen hun inzet is nog klein,
daarom dat ze nog zo onbetrokken zijn,
die grootsheid die zo belangrijk is,
is voor hen nog een gegis,
dat maakt in mijn leven juist het gemis,
ik mis het thuiskomen, het thuis zijn,
waar zijn toch die andere gelijkgestelde zielen,
lichten ze dan allemaal hier hun hielen,
is dat wat ik dien te doen,
heb ik hier lang genoeg vertoefd,
please, toon het mij,
Oh Gij,
Gij, die het licht bent en het leven,
Gij die ons dit hebt mede gegeven,
Laat allen die nog steeds hervallen wakker worden geschud,
Zodat het leven kan worden verlucht,
zodat aan hen die wel zien en weten,
terug adem kan worden gegeven,
en zij niet langer worden bedolven
onder te grote tegen golven,
ziet Gij, dan niet in,
dat mijn schouders niet meer kunnen dragen,
dat anderen zich aan mijn kracht blijven laven,
dat de kracht ook mij nu ontgaat,
is het dat waar het leven voor staat,
ten ondergaan aan hen die hun taken verzaken,
ik dacht dat we ALLEN SAMEN,
een mooiere wereld dienden te maken,
en niet enkele handvolle mensen,
die geven en vele anderen die enkel nemen,
ik richt me dus nu persoonlijk tot JOU,
ik die altijd heb geloofd in jou,
ik vraag jou niet de kracht,
ik weet waar ze te halen,
ik vraag je steun,
en hulp voor zo velen,
zij hebben je nodig,
ik kan niet meer geven dan ik doe,
laat aub. Jouw ZON over hen schijnen,
zodat inzicht kan verschijnen,
en wij,
die enkele handvolle anderen,
ook kunnen in volheid leven,
want dat is de belofte,
die je ons ooit, samen met onze taak hebt gegeven,
ik verwacht niet minder dan je Steun,
deze vraag richt ik voor de laatste keer,
dan zien we elkaar weer,
ga dus je kinderen helpen,
blijf niet langer achter de schermen,
treed voorwaarts in onze plaats,
dan zullen velen verstaan,
dat het licht is in allen,
en zullen ze niet meer verwachten,
en eindeloos wachten,
maar trachten,
te zijn zelf Licht,
’t is daarom dat ik me tot U richt,
JIJ, die het licht bent en het leven
Enkel jou is deze onuitputtelijke macht gegeven,
Zodat we ALLEN kunnen overleven,
Maak je dus terug openbaar,
Dan worden ze gewaar,
Dat ze niet moeten wachten op verlossing,
Maar zich zelf dienen te verlossen,
Van hun eigen beperktheid,
Maar laat ze zien dat grootsheid is hun deel,
En dat juist dit maakt hun heel,
Toon hen heelheid,
Dit is jou gegeven,
Toon hun deze manieren van leven,
Toon hen de kracht voor een liefdevol hart,
Toon dit, land na land,
Toon de samenhorigheid,
Toon hoe men niet meer lijd,
Als ge U WARE ZELVEN ZIJT,
Ik kwam in steun naar U,
Ik die ben in U.
'channeling door Anita cornelissens - alle rechten voorbehouden'
27/02/2004
*
OPVOEDERS, LERAREN EN BEGELEIDERS
een ouder met een bericht aan allen
OPVOEDERS
Wie ben jij, die zo de scepter zwaait,
Is er in jouw hart, zoveel haat,
Of, zoveel drang naar macht,
Dat jij al weet, wat een ander doet of dacht,
Dat jij denkt, kinderen te kunnen behandelen,
Al zijn het "zieke" anderen,
Voel jij je zo bedreigd,
Of heb je angst dat jij, op je donder krijgt,
't moet nu maar eens gezegd,
zodat je dit niet meer naast je legt,
maar staat, als steun en volle kracht,
zonder gebruik van macht,
maar, in liefdevol begrijpen,
een helpende hand zult reiken,
aan hen die aan 't begin van 't leven staan,
want zij, bepalen ooit mee jouw verdere bestaan,
als je ouder bent en op rust,
is 't te laat om te doen een gunst,
door hen NU te begrijpen,
kunnen er nieuwe banden rijzen,
die zo maken dat beiden groeien,
zonder, zich met het leven van anderen te bemoeien,
kwijt je van je taak met je HART,
dat is een nieuwe start,
zo toon je je ware aard,
die, waarvoor je zijt op AARD,
stop je gewoel,
Leef met je gevoel
Anita Cornelissens 'alle rechten voorbehouden'
GROEI KAN ENKEL DOOR DE KERN INTAKT TE HOUDEN VIND DE KERN VAN DE ANDER ZO BEN JE LIEFDE.
*
INZICHT
Vaak ben ik in gedachten,
En vraag mezelf, wat wil je verwachten,
Wil je dat, wat Liefde heet,
Ben je dan ook bereid te nemen?
Dat wat het leven moeilijk maakt ; en niet zonder pijn kan worden gegeven,
Ja, maar er zijn grenzen,
Ook ik heb net als iedereen, men wensen,
Wat ik zeker weet is, ik wil innerlijke rust,
Maar niet die rust, die in alles berust,
Neen, alles word me juist nu klaar,
Die vragen in mezelf, juist vandaar,
Daarom dat ik wil werken aan mezelf,
In de hoop dat ik zo sterker word,
Om te dragen men voorbestemd lot,
En ik weet al is het vaak hard,
Het geluk me dan meer en meer toelacht,
Ja, deze momenten zijn niet meer zo schaars,
‘k brand daarom ook menige kaars,
voor hem die mij behoed,
en me soms zegt, je doet het meer en meer goed,
je bent op de juiste weg,
al moet er nog veel worden afgelegd,
treed in contact met je hogere zelf,
zoek gerust steun bij deze helft,
weet je bent nooit alleen,
al begrijpt geen mens je om je heen,
iets in jezelf geeft je kracht,
het is de vonk van hem die in jou brand,
doe hiervan nooit afstand,
maar volg ze met heel je hart,
al word je ook zo beproeft,
houd moed,
alles is de moeite waard,
want de kennis die je zo vergaart,
is om mee te werken aan een heilig doel,
zet je hart open en voel,
hoe je jezelf; en daardoor ook anderen helpt,
want zij die nog niet zo helder zien,
en die jouw leven zo verzwaren,
zul je nog lang rond je vergaren,
zoek voor jezelf en voor hen naar innerlijk Licht,
’t is alleen daardoor dat men zwicht,
en zo vind wat men zoekt,
en krijgt wat men behoeft,
al is je behoefte klein of groot,
je krijgt wat je toehoort,
het leven is een lach en een traan,
alleen zo word je gewaar,
dat niets is zonder begin of eind,
maar steeds terug keert op zen tijd,
geschonken door hem die ons bevrijdt,
en hoe het reilt en zeilt,
heb je zelf in eigen handen,
’t is maar wat je in je gedachten in wil planten,
voel je je jong of oud,
wil je arm zijn of rijk,
wil je gezond zijn of ziek,
’t is maar zoals je het zelf ziet,
want je krijgt wat je in gedachten wil,
dus kijk even goed, wat zit er in,
Is het iets dat je kan dienen,
Of zit het vol grieven,
Zit het vol klachten en geween,
Of is er alleen maar ziekte om je heen,
Bevind er zich dan geen sprenkeltje Licht,
Dat zich kan openbaren als je ’t oplicht,
Zit er ook geen zoeken naar Liefde,
Zit er niet hoe men kan delen en zo leren,
Te geven en te nemen,
Zit er geen goed doen aan anderen zonder gewin,
Geen begrip voor fouten in je gezin,
’t is maar wat jij zoekt dat je zult vinden,
het is aan jezelf om klaar te zien,
en dat kan alleen HIER.
1995
Anita Cornelissens ' alle rechten voorbehouden'
*
TWEEDRACHT
wij kunnen oplossen,
wij zullen ons verlossen,
van jukken,
die ons drukken,
wees niet bang om te uiten,
zie door heldere ruiten,
leg uit in eerlijkheid wat belemmerd,
en wat de wereld kelderd,
doe dit zacht maar oprecht,
kom op voor Uw recht,
laat iedereen weten,
dat ze de wereld moeten delen,
aanvaard géén éénmansgezag,
maar word één in brede lach,
tover alles om,
daar leef je om,
trek ten strijden met je hart, dit is je kracht,
tegen hen die misbruik maken van macht,
kijk op niemand neer,
en toon verweer,
zo zal spoedig d'AARDE trillen,
van mensen die willen,
te gaan voor een nieuw gevoel,
dat is 't AARDSE DOEL,
wees dus eerlijk en oprecht,
't is zo dat je voor VREDE vecht,
toon aan anderen hoe te doen,
wees dus zelf koen,
ga voor opheldering in zaken,
dit zijn ieders taken,
kom op voor de kleinen,
zodat ze niet vroegtijdig wegkwijnen,
en niet betalen de tol,
voor d'een of anderen zen lol,
breng de rust diep in je huis,
en voel je overal thuis,
leg uit aan hen die 't OUDE dienen,
dat ze zo zullen verliezen,
het respect en dan de Liefde,
want dat kan men alleen verdienen,
laat hun handelen in Liefde,
maar niet alleen voor hun, geliefden,
ook voor hen die dagelijks hun pad kruisen,
behandel deze niet als vreemde luizen,
eer ook ouderen en kind,
toon dat ze worden bemind,
zo zal 't OUDE zich niet herhalen,
maar schrijven we NIEUWE verhalen,
zo voelt "groot" en "klein",
dat ze zichzelf kunnen zijn,
de generatiekloof word zo geheeld,
en taken makkelijker verdeeld,
zo krijgen we dan eindelijk groei,
en heel de wereld komt tot bloei,
leef dus raak,
het is Uw taak,
dat de wereld niet vergaat,
maar zen stempel slaat,
in heel 't heelal,
tot aan het ALLER GROOTSTE ALL,
begin dus dicht bij huis,
en zie, wat is hier niet pluis,
los op, praat uit,
zodat ieders klokje luid,
ook zij die zich blijven verzetten,
moeten op hun tellen letten,
kom dus in jouw kracht,
zo verliezen zij macht,
doe het anders dan zij,
en wees blij,
te leven hier op AARD,
kom in je ware aard,
durf te leven voor en met elkaar,
leg uit, zodat we elkaar verstaan,
in Liefdevolle duidelijke taal,
om zo in LIEFDE te gaan
.
WIJ De HIERARCHIE 21/10/2001
Anita Cornelissens
*
SAMENGAAN
Niets is zo vernietigend,niets maakt zo totaal van slag,
Als haat in ’t hart,
Haat komend uit een zelfgemaakte bron,
Ten tijde dat men dacht, dat alles kon,
En maakten dat zonen en dochters vechten mochten,
En veranderden in wrede gedrochten,
Hoe kunnen wij terug naar AF,
Naar het ZIJN dat GOD het ALL ons gaf,
Enkel en alleen als men haat terug snoeit,
Komt er groei,
Er is immers maar één weg terug,
Al gaat die langs verschillende paden
Men zal de zijweg eens verlaten,
Ga je weg in vertrouwen,
Dat je van je medemens kan houden,
Door dit te tonen elke dag,
En te weten dat je vermag
Te worden net als hij,
Die ons ooit zei :
“ééns zal de dag komen,
dat gij zijt allen Groten,
die helpen mee op Aard,
te doen een grootse taak,
daar Liefde zo zal beheersen,
de lagere meesters,
zodat de taak jullie opgedragen door het Licht,
de Aardbol verlicht,
en anderen kunnen komen,
zij die NU nog ONDER ONS wonen,
maar van de Aarde maken hun thuis,
net zoals hier thuis,
zodat de Aarde hoger kan trillen,
daaraan kunnen wij NU beginnen,
door te seinen naar groot en klein,
naar hen die helden zijn,
en te vergroten hun eigen Liefdeskracht,
want alleen dat is macht”
zo kunnen dan zij op Aard,
die hebben Licht vergaard,
dit spreidden verder uit,
zodat men ziet door een Heldere ruit,
en als dan dit aantal groeit,
weet dan dat de Aarde bloeit,
en dat het bloeden is Voorbij,
deze tijd is heel nabij,
verzamel dus werkers van Licht,
maak hen voelbaar, helder en met inzicht,
dat is de taak die ik tot U richt,
een taak die grootse gevolgen heeft,
voor al wat op Uw planeet leeft,
want alles dient te krijgen Licht,
zodat ieder niveau is gericht,
naar volmaking van zijn aard,
terwijl de wereld verder gaat,
te zijn in zijn volgende aspect
en dit met respect,
voor ieder levend ZIJN,
dat ook plant en dier volop kan groeien,
doet de natuur terug opbloeien,
want iedere energie dient te worden benut,
zij hebben op Aarde wel degelijk nut,
ze zijn er om aan te tonen,
dat alles moet kunnen wonen,
samen met elkaar,
en dat allen dienen te blijven bestaan,
want dieren en planten,
weten ook van wanten,
zij zijn ook kinderen van het ALL,
net als alleman,
ze zijn deel van het ondeelbare,
ga ze dus om je heen vergaren,
en ze niet meer zien als andere gasten,
en zet ze niet in “kasten”,
laat ze vrij zoveel het kan,
want van hen leer je dan,
dat Vrijheid is ieders recht,
laat Vrij, dan leef je pas echt,
want niets is zo genezend,
dan een ander Vrijheid te geven,
zo maak je, jezelf heel,
en deel met het geheel,
wees dus een Licht voor alle anderen om je heen,
help ze op de been,
heb geduld,
het lukt,
zorg dat je allen in je hart sluit,
kijk voorruit,
maak muziek en kunst,
het is een gunst,
creatief te mogen zijn,
samen met hen die van goede wille zijn,
Dank,
Duizend maal dank -0
5/11/2001
-
Anita Cornelissens 'alle rechten voorbehouden'
*
Om even stil te staan
jaren tesaam,
vele zullen dat niet verstaan,
hebben jullie dan een bepaald geheim,
dat maakt, dat jullie nog samen zijn,
’t Is iets dat zeker werkt,
en met de jaren niet verwelkt,
is het iets van eigen maak,
of misschien jullie taak,
Te zorgen voor elkaar,
in dit aardse bestaan,
zodat anderen zich gaan vragen stellen,
en jullie kunnen vertellen,
Dat, Liefde gesmeed word in het hart,
en dat dit niet kan zonder ieders part,
dat aan samen zijn dient gewerkt,
en men enkel zo Liefde niet verwerpt,
Ga dus verder op je ingeslagen wegen,
geef elkaar de zegen,
geef, aan elkaar, doe goed,
en vooral heb moed,
Laat niet af elkaar te prijzen,
want dat zijn woorden van de wijzen,
laat in je hart afkeer wijken,
zo kun je nog meer Liefde aanreiken,
Toon volop wie je echt bent,
maak dat de ander je kent,
schenk aandacht aan de ander zen verdriet,
zo mis je het echte Leven niet,
Ga dus volle gas verder vooruit,
met vooral een lachende snuit,
met vertrouwen in wat nog komt,
zo maak je alles rond,
Succes aan allebei,
van WIJ
20/09/2002
toen geschreven voor de 31j huwelijksverjaardag Pa en Myriamme
'liefde zend ik jullie Nu over de grenzen heen'
Anita Cornelissens
*