SCHEP JE LEVEN

Openen brengt je waar je dient te zijn

DE CHANNELINGS GROEP UIT HET TRILLINGSVELD LIEFDE MET THUISHAVEN DE 11DE DIMENSIE KORT WEG " WIJ" GENOEMD DIE MIJN BOEK... DOORGEVEN EN ANDEREN DIE NAUW AAN MEN HART LIGGEN ZORGDE OVER DE GRENZEN HEEN VOOR PRACHTIGE CHANNELING IN DE VORM VAN GEDICHTEN, TEKSTEN EN VERHALEN. Volg mee en geniet

GEDICHTEN
A N I T A
*

you take this pen to ride a poem
for home who's loving you

De Engelstalige woorden gezonden via Channelings kanaal hadden dadelijk mijn aandacht;

Pen en Papier meer had ik niet nodig;
Alleen één vraag aan hen die zich tot mij richten
"graag communicatie in de Nederlandse taal als het kan, om later niet te hoeven vertalen"
wat toen volgde geef ik Jullie in hun opdracht hier mee.

Liefde,

dat ooit de dag zou komen van vandaag,

herinner je je vaag,

je was toen nog zo'n heel klein kind,

dat door ons reeds incarnaties werd bemind,

je groeide de eerste maanden van je leven op zonder veel zorg,

maar wij hielden wacht en stonden voor jou borg,

't leven kreeg hierdoor t'rug glans,

en hier was jouw en onze kans,

jou toe te lichten in de wet,

die bergen verzet,

dat was onze taak aan jou,

kind wat hou ik van jou,

je groeide op met veel gepeins,

je was jong, al wijs,

't kon toen, nog niet uitstralen,

dat was maar na vele jaren,

je werd door ons steeds geleid,

net alsof je aan deze zijde zijt,

als vrouw kreeg je je deel,

't maakte deel uit van 't geheel,

je levenslessen hadden tot doel;

te leven in gevoel,

te schitteren in kracht,

te laten schallen je aanstekelijke lach,

te groeien voor je grootste taak,

die mee door ons is opgemaakt,

jou gadeslaan, is een feest,

je bent voor ons nooit weg geweest,

jou krachten kunnen nu gaan vloeien,

daardoor zal je totaal openbloeien,

dat gaat zich snel manifesteren,

zodat je anderen kunt leren,

waarvoor ook zij hier zijn beland,

aan deze werkende aardse kant,

'k hoef jou niet zoveel te leren,

het zit reeds lang in je gene,

je verblijf bij ons, in 't blauwe licht,

heeft reeds jouw hart verlicht,

de zo tekenende kleur van jou,

bewijst ons jouw trouw,

je bent in het lichaam van een vrouw beland,

en dat is jouw sterke kant,

herinner je veel van hier,

en uit dit met heel je Ziel,

zo ga je verder op het pad,

dat wij samen met jou hebben bedacht,

laat je niet weerhouden,

door hen die niet vertrouwen,

't is jou taak te gaan waar je Ziel je leid,

reeds sinds lang vervlogen tijd,

de bagage die je niet langer nodig hebt,

kan nu worden gelucht,

sla, maar een diepe zucht,

de twijfel die reeds heel lang rees,

kwam alleen voort uit vrees,

laat je dus maar leiden door ons,

zo ben je onder ons,

want voor je terug hier komt,

dient nog veel rond,

help hen die vanbinnen zijn verward,

verwarm hun hart,

doe ze de groeten van hier,

vertel ze wat er is te zien,

wat er mogelijk is voor iedereen,

leer, leer, leer,

doe dit met zachte stem,

dan herinneren ze wel,

hun eigen grootsheid eens gekend,

voor ze zijn gewend,

te zien door andere ogen,

deze van "valse" Goden,

laat ze zien de God in hen,

alstublief vertel het hen,

gooi dus zacht de hengel uit,

terwijl je een liedje fluit,

tover de hemel hier op aard,

want dat ligt in jouw aard,

help groot en klein,

te weten dat ze in Liefde zijn.
*
(deze tekst werd mij gezonden om mijn helderhoren te oefenen en zuiverheid van ontvangst op te volgen)
 Anita Cornelissens, alle rechten voorbehouden.
Zie ook Rubriek Kennismaking  

"Doe goed zie niet om,
Wees Liefde denk erom,
energie te halen,
uit Hemelse zalen,
wees je Ziel,
Daarom verblijf je Hier".
"tekst Channeling door Wij
de begeleiders van mijn Boek"
Anita Cornelissens

Vesica pisces
Het ALL of de leegte de Bol het onzichtbare,

Wenste zich zichtbaar te maken,

Om zichzelf te beleven,

Het bewoog opwaarts naar zijn hoogste punt,

Van daaruit schiep het terug een identieke afbeelding van zichzelf,

Een nieuwe gelijke Bol,
Tussen het onzichtbare en het nieuwe zichtbare,

De Vesica pisces,

Deze ovale Lichtbol,

Staat voor wat wij tastbaar als onze schepping kunnen benoemen,

Zoals ooit werd gezegd
" en toen was er Licht"

*

Wij dragen door deze schepping allen in ons het onzichtbare,

Via geometrische uitdrukking hiervan

Maakte ik een creatie in keramiek

Ik ondersteunde hem door het maken van een vierkant

Om hem hierop te laten rusten

Daar het vierkant onze Aarde symboliseert

*

Deze creatie kan u helpen herinner wie je bent

Hij zal beschermen, leiden, Licht tonen
maken dat je beginschepping terug in uitdrukking komt

nam hij via mijn Helder horen contact met de volgende woorden, neem pen en papier; dit is wat er volgde.

Voor Ons Mannen,

Ik kijk nu neer, op dit trandendal,
maar zorgen en pijn, zijn niet meer 't geval,
ik voel me zo licht en vrij,
ik ben echt blij,
nu, te mogen wandelen in het Licht,
dat ooit, ook eens voor jullie wordt belicht,

'k wil jullie even laten delen in die pracht,
neen, zo mooi, had ik het niet verwacht,
'k ben hier ook niet alleen,
dus, om mij, geen geween,
vele die me voorgingen zijn ook hier,
'k ben heus geen, eenzame ziel,

'k hou van jullie allemaal,
maar 't was tijd voor mij, om te gaan,
ik kan nu verder groeien in het Licht
en ben hier, niets verplicht,
'k wou jullie dit laten weten, via ons Nit,
wier helderheid, heel diep zit,

nog de groeten van allen, die naast me staan,
want echte Liefde, blijft overal eeuwig bestaan,
jullie zijn nu daar, en ik ben hier,
Hou van elkaar, leef en vooral heb plezier.
" via Channeling ontvangen - Zender Cornelissens Constant sr. - ontvangster Nitje" *29.09.1996*
Dank je Papa
Alle rechten voorbehouden aan Cornelissens Anita

*
 'vervolg op ons Mannen'
SCHEMERLAND
*-*
'k ben hier nu echt beland, 
 in dit mooie Schemerland,
'k kreeg niet echt een zedepreek,
wel was er veel dat men vergeleek,
'k was immers maar geweest een mens van vlees en bloed,
'k deed vaak goed
'k ging ook af en toe in de mist,
'k heb soms de rode draad gemist,

'k zag me ook als kleine spruit,
'k was zeker geweest een schavuit,
'k snoepte men buikje dik en rond,
want tijdens de oorlogsjaren pikte ik wat ik vond,
'k werd dan stilaan een groot kind,
met de wereld ging het toen niet voor de wind,
honger en kwel,
soms leven in een hel,

die donkere jaren ook daaraan kwam een eind,
gelukkig dat jullie daarvan gespaard zijn,
'k was al vlug ne jongeling,
toen men oog viel op een jong ding,
met ogen die blonken en wangen als rozen,
had ik al vlug voor haar gekozen,

jong zijn we toen getrouwd,
de meubelen naar 't appartement geschouwd,
groter werd steeds ons gezin,
dunner onze trouwring,
jaren gingen snel voorbij,
toen kwam er nog de kleinste bij,
van jullie houden was een feest,
al zijn er ook soms fouten geweest,

'k maakte ervan wat ik kon,
en 't maakte niets uit of ik nou won,
'k hield zoveel mogelijk de rust in huis,
och, ieder huis heeft zo zen kruis,
't maakt ook zo van je een ware mens,
ook al komt niet uit iedere wens,
't laat je opgroeien als een kool,
al speel je niet de eerste viool,

wijsheid komt echt maar met de jaren,
eerste veel kennis dus vergaren,
toen kwam de tijd, dat ik haar moest missen,
'k sleet dus verder men bestaan,
met vallen en opstaan,
dit is vele jaren door gegaan,
ik moest verder groeien, in men bestaan, 

leren uit goed en kwaad,
dat brengt pas raad,
te verrichten een liefdevolle heldendaad,
dat is waar alles om draait,
'k heb gedaan men deel,
de rest is voor een volgende keer,

'k mag nu groter worden in het Licht,
want hier word veel verlicht,
alles is me nog niet duidelijk hier,
veel valt er nog te zien,
maar g' hebt tijd,
als g'aan deze zijde zijt,

dit Schemerland, is mooi verlicht,
neen, 'k spreek niet uit de bicht,
kleuren en geuren zijn hier alom,
en in de verte een hemelse zon,
die straalt hier over dit Schemerland,
'k ben blij hier te zijn beland,

nog even en ik krijg hier men taak,
dat is een heel ernstige zaak,
want luieren of klagen,
daar moet je, je hier niet aan wagen,
innerlijke rust en kalmte staan voorop,
dat is de toestand hier in notendop,
'
'k voel veel staat me hier nog te gebeuren,
maar 'k zal er zeker van opfleuren,
zalig zijn zij, die durven geloven,
dat Licht, verdriet en pijn laat doven,
dit Schemerland, gaat hand in hand,
met een nog vele groter land,
dat zich nog dichter bevind bij die zon,
waar men nog meer aan helderheid won,

misschien kan ik dat ooit bereiken,
't kan, door nu niet van men weg te wijken,
en me vol vertrouwen te laten leiden,
door hen die naast men zijde schreiden ze hebben het hier goed met me voor,
dat heb ik al door,

'k mag hier ook alles vragen
en me aan nieuwe dingen wagen,
te onderzoeken al wat ik wil,
voor 's mensens bestwil,
ze zitten hier zeker niet stil,
dat is het groot verschil,
met men vorige bestaan,
waar men soms dacht, dat heel de boel zou vergaan,

waar men maar leefde in eigen belang,
maar dat weten jullie zelf al lang,
hier word gezonden en geseind,
voor 's mens geestelijke helderheid,
zodat ook eens men vorig bestaan,
in liefde met elkaar kan omgaan,

dat is hier het hoogste doel,
't geeft je ook zo'n goed gevoel,
mee te mogen werken aan het Licht,
dat eens de aarde verlicht,
dus allen daar, houd hoog de moed,
ooit komt alles goed,
daaraan word er hier gewerkt,
'k hoop dat dit jullie sterkt,
volg jullie ingeslagen wegen,
met Liefde omgeven,

dat is immers 't aardse doel,
en leef met je gevoel,
wees rein in je gedachten,
dan kan je nog veel moois verwachten,
want ook alle goed,
word eens vergoed,
al is het voor sommige dan aan deze kant,
't is zo dat je hier beland,
ga dus ook daar, samen hand in hand,
zo, tot ziens in dit mooie Schemerland.

'via Channeling tot stand - de zender Cornelissens Constant sr. Onze Papa - ontvangster Nitje'
"Alle rechten voorbehouden aan Anita Cornelisens"
15.10.1996
Dank aan Onze Papa, de groeten .

(zie ook rubriek Dichtenbundel Pake) 

LOSLATEN JE EIGEN RUIMTE SCHEPPEN EN DAN VERTROUWEN

Een vraag om STEUN

Hoe moet het verder,

Als plots de kracht je ontglipt,

Daar je weer eens word getoond,

Dat enkel jij behoort,

 bij diegenen die met inzet kunnen leiden,

die leiding,

die alles in banen doet glijden,

die leiding,

 waarop een leven kan gedijen,

hoe vaak is dit handelen mij al verweten,

door hen die niet beter weten,

waarom,

dien ik toch steeds die kar voor anderen te trekken,

en blijven zij het verrekken,

om in te zien,

dat zij,

waarvan zij zogezegd houden,

dit niet kunnen volhouden,

en de kracht zo uit hen trekken,

want geen mens,

hoe sterk hij of zij ook in zijn schoenen staat,

kan zo blijvend overeind weten te staan,

eens is dat gedaan,

ik had nog zoveel plannen, zoveel dromen,

mee door anderen zullen zij er nooit komen,

daar zij hun deel niet blijven doen,

dien ik te veel stappen te doen,

waar blijft voor mij de Steun,

ik ben moe,

en het trekken beu,

zeg ik nu dan mijn toekomst adieu,

ik heb lang genoeg men schouders gezet,

anderen zijn nu voor zichzelf aan zet,

zij zullen nu dienen te tonen,

wat houden van,

 inhoudelijk betekent,

de warme kracht die mij zolang steunde,

die in mij,

en alles opvuurde,

gaat nu te rusten,

noem het berusten,

in de onwetendheid van hen,

van vele die ik ken,

  gedaan dus het trekken van de kar,

‘k weet nu niet meer wat de toekomst brengen zal, 

’t maakt ook niet echt meer uit,

ik zie niet meer vooruit,

dat was eens mijn enige doel,

zo heb ik het ook steeds gevoeld,

dit streven hield mij recht,

‘k doe afstand nu van dit geboorterecht,

laat HIJ,

die sterker is dan ik

nu zorgen voor hen en mij,

zodat ook ik kan in totaliteit Zijn,

ontheven van de taken,

die anderen verzaken,

 
ik trek vanaf nu niet meer de rij,

er is niet meer wij,

dat is er ook nooit geweest,

’t was meer ik en zij,

laat ieder nu maar komen in zen eigen kracht,

het is niet meer in mijn macht,

te trekken en te steunen,

’t heeft enkel gemaakt dat ik kon treuren,

om alles wat zo mooi kon zijn,

zo heel intens, zo fijn,

‘k weet nu velen hun inzet is nog klein,

daarom dat ze nog zo onbetrokken zijn, die grootsheid die zo belangrijk is,

is voor hen nog een gegis,

dat maakt in mijn leven juist het gemis,

ik mis het thuiskomen, het thuis zijn,

waar zijn toch die andere gelijkgestelde zielen,

lichten ze dan allemaal hier hun hielen,

is dat wat ik dien te doen,

heb ik hier lang genoeg vertoefd,

please, toon het mij,

Oh Gij,

Gij, die het licht bent en het leven,

Gij die ons dit hebt mede gegeven,

Laat allen die nog steeds hervallen wakker worden geschud,

Zodat het leven kan worden verlucht,

zodat aan hen die wel zien en weten,

terug adem kan worden gegeven,

en zij niet langer worden bedolven

onder te grote tegen golven,

  ziet Gij, dan niet in,

dat mijn schouders niet meer kunnen dragen,

dat anderen zich aan mijn kracht blijven laven,

dat de kracht ook mij nu ontgaat,

is het dat waar het leven voor staat,

ten ondergaan aan hen die hun taken verzaken,

ik dacht dat we ALLEN SAMEN,

een mooiere wereld dienden te maken,

en niet enkele handvolle mensen,

die geven en vele anderen die enkel nemen,

ik richt me dus nu persoonlijk tot JOU,

ik die altijd heb geloofd in jou,

ik vraag jou niet de kracht,

ik weet waar ze te halen,

ik vraag je steun,

en hulp voor zo velen,

zij hebben je nodig,

ik kan niet meer geven dan ik doe,

laat aub. Jouw ZON over hen schijnen,

zodat inzicht kan verschijnen,

en wij,

 die enkele handvolle anderen,

ook kunnen in volheid leven,

want dat is de belofte,

die je ons ooit, samen met onze taak hebt gegeven,

ik verwacht niet minder dan je Steun,

deze vraag richt ik voor de laatste keer,

dan zien we elkaar weer,

ga dus je kinderen helpen,

blijf niet langer achter de schermen,

treed voorwaarts in onze plaats,

dan zullen velen verstaan,

dat het licht is in allen,

en zullen ze niet meer verwachten,

en eindeloos wachten,

maar trachten,

te zijn zelf Licht,

’t is daarom dat ik me tot U richt,

JIJ, die het licht bent en het leven

Enkel jou is deze onuitputtelijke macht gegeven,

Zodat we ALLEN kunnen overleven,

Maak je dus terug openbaar,

Dan worden ze gewaar,

Dat ze niet moeten wachten op verlossing,

Maar zich zelf dienen te verlossen,

Van hun eigen beperktheid,

Maar laat ze zien dat grootsheid is hun deel,

En dat juist dit maakt hun heel,

Toon hen heelheid,

Dit is jou gegeven,

Toon hun deze manieren van leven,

Toon hen de kracht voor een liefdevol hart,

Toon dit, land na land,

Toon de samenhorigheid,

Toon hoe men niet meer lijd,

Als ge U WARE ZELVEN ZIJT,  

Ik kwam in steun naar U,

Ik die ben in U.

'channeling door Anita cornelissens - alle rechten voorbehouden'

27/02/2004
*

  OPVOEDERS, LERAREN EN BEGELEIDERS
een ouder met een bericht aan allen

OPVOEDERS
Wie ben jij, die zo de scepter zwaait,
Is er in jouw hart, zoveel haat,
Of, zoveel drang naar macht,
Dat jij al weet, wat een ander doet of dacht,
Dat jij denkt, kinderen te kunnen behandelen,
Al zijn het "zieke" anderen,
Voel jij je zo bedreigd,
Of heb je angst dat jij, op je donder krijgt,
't moet nu maar eens gezegd,
zodat je dit niet meer naast je legt,
maar staat, als steun en volle kracht,
zonder gebruik van macht,
maar, in liefdevol begrijpen,
een helpende hand zult reiken,